Leven in een camper is anders leven in een huis. Ja duh! Maar hoe anders kun je pas begrijpen als je in een camper hebt gewoond. Toch zal ik proberen met woorden een beeld te schetsen van onze tijd op Sardinie in onze oude rode camper.
 |
| foto:Andrea Margelli |
Om te beginnen
wordt je leefruimte beperkt tot 3 vierkante meter. Ik, een meisje opgegroeid in
een riante Amsterdamse woning, had het daar best even moeilijk mee. Niet zozeer
vanwege de oppervlakte maar meer vanwege
mijn chaotische karakter. Ik heb de nijging een spoor van kleding, objecten en
frutsels achter me te laten. In een huis kan dat, in een camper niet. In een
camper moet je geordend zijn wil je kunnen bewegen. Alles moet een vaste plek
hebben en alles wat je gebruikt moet je meteen weer opbergen.
 |
| foto:Andrea Margelli |
Ik zal niet
beweren dat ik de koningin van de discipline ben geworden maar ik heb in deze
twee maanden geleerd te leven zonder totale chaos te veroorzaken. Een camper
dwingt je te reflecteren op je leefgewoontes omdat die nou eenmaal worden uitvergroot.
 |
| foto:Andrea Margelli |
Een andere
belangrijke factor is het leven op de bonnefooi. We weten vandaag nooit waar we
morgen zullen slapen. De camper is ons huis en de wereld onze woonplaats. Soms
overnachten we op een camping maar vaak ook niet. Deze onzekerheid vind ik
geweldig maar je moet er wel tegen kunnen. Zeker met een baby is het soms best
heftig. Stel je voor: het is avond, stikdonker en je hebt geen idee waar je
bent.
 |
| foto:Andrea Margelli |
Regelmatig worden we overdag zo gegrepen door het Sardijnse leven dat we
s’avonds hals over kop een plek moeten zoeken om teovernachten. Dat kan leiden
tot een onrustige nacht op een benzinestation.
 |
| foto:Andrea Margelli |
Maar vaak worden
we wakker op prachtige verborgen plekjes die we nooit zouden hebben gevonden
als je de geijkte paden volgt.
 |
| foto:Andrea Margelli |
Het dagelijkse
leven gaat in een camper natuurlijk gewoon door. Er moet bijvoorbeeld gegeten
worden. We hebben een klein keukentje in de camper bestaande uit twee
gaspitten, een wasbakje en een koelbox . Een driegangen menu wordt lastig maar
een simpele pasta kun je er prima bereiden.
Vaak kookt Andrea. Luna en ik
spelen buiten op het strand terwijl er de heerlijkste geuren uit de camper
opstijgen. Als het eten klaar is dekken
we de tafel. Meestal eten we buiten maar als het koud of donker is klappen we
de tafel uit en eten we in de camper.
 |
| foto:Andrea Margelli |
Een badkamer
hebben we niet dus douchen doen we op de camping of in de zee. Regelmatig
worden we door lieve Sarden uitgenodigd om bij hun thuis te douchen of te
toileteren. Daarnaast stikt het in Italie van de leuke barretjes waar je voor 1 euro een heerlijke cappuccino kunt drinken
en van het toilet gebruik kunt maken.
 |
| foto:Andrea Margelli |
|
|
Het feit dat we
een baby hebben speelt ook een rol in ons dagelijkse camperleven. Luna was
binnen een week gewend aan de camper. Zelfs zo dat ze begint te lachen zodra ze
de rode westfalia in de verte ziet. Ze heeft haar eigen stoeltje op de
achterbank waar ze met gemak een uur rustig in blijft zitten met haar popje en
speentje. S’avonds slaapt ze in haar bedje boven in het dak. Als ze smorgen
wakker wordt is het tijd voor het ochtend ritueel: Luna komt bij ons in bed.
 |
| foto:Andrea Margelli |
We
ontbijten en spelen verstoppertje onder de dekens. Daarna klappen het bed op en
pakken de landkaart erbij: op zoek naar onze volgende bestemming.
 |
| foto:Andrea Margelli |
Tot slot is er
natuurlijk de camper zelf. We trekken met onze rode westfalia altijd veel
aandacht. Zeker als hij weer eens niet wil starten midden op een dorpsplein. Maar mensen reageren altijd enthousiast. Che bello camper! Bravi!
Kortom: Leven in
een camper betekent voor ons: chaotische vrijheid op 3 vierkante meter.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage