Leven in een camper

Leven in een camper is anders leven in een huis. Ja duh! Maar hoe anders kun je pas begrijpen als je in een camper hebt gewoond. Toch zal ik proberen met woorden een beeld te schetsen van onze tijd op Sardinie in onze oude rode camper.

foto:Andrea Margelli

Om te beginnen wordt je leefruimte beperkt tot 3 vierkante meter. Ik, een meisje opgegroeid in een riante Amsterdamse woning, had het daar best even moeilijk mee. Niet zozeer vanwege de oppervlakte  maar meer vanwege mijn chaotische karakter. Ik heb de nijging een spoor van kleding, objecten en frutsels achter me te laten. In een huis kan dat, in een camper niet. In een camper moet je geordend zijn wil je kunnen bewegen. Alles moet een vaste plek hebben en alles wat je gebruikt moet je meteen weer opbergen.

foto:Andrea Margelli

Ik zal niet beweren dat ik de koningin van de discipline ben geworden maar ik heb in deze twee maanden geleerd te leven zonder totale chaos te veroorzaken. Een camper dwingt je te reflecteren op je leefgewoontes omdat die nou eenmaal worden uitvergroot.  

foto:Andrea Margelli

Een andere belangrijke factor is het leven op de bonnefooi. We weten vandaag nooit waar we morgen zullen slapen. De camper is ons huis en de wereld onze woonplaats. Soms overnachten we op een camping maar vaak ook niet. Deze onzekerheid vind ik geweldig maar je moet er wel tegen kunnen. Zeker met een baby is het soms best heftig. Stel je voor: het is avond, stikdonker en je hebt geen idee waar je bent. 

foto:Andrea Margelli

Regelmatig worden we overdag zo gegrepen door het Sardijnse leven dat we s’avonds hals over kop een plek moeten zoeken om teovernachten. Dat kan leiden tot een onrustige nacht op een benzinestation.

foto:Andrea Margelli

Maar vaak worden we wakker op prachtige verborgen plekjes die we nooit zouden hebben gevonden als je de geijkte paden volgt.

foto:Andrea Margelli

Het dagelijkse leven gaat in een camper natuurlijk gewoon door. Er moet bijvoorbeeld gegeten worden. We hebben een klein keukentje in de camper bestaande uit twee gaspitten, een wasbakje en een koelbox . Een driegangen menu wordt lastig maar een simpele pasta kun je er prima bereiden. 

Vaak kookt Andrea. Luna en ik spelen buiten op het strand terwijl er de heerlijkste geuren uit de camper opstijgen.  Als het eten klaar is dekken we de tafel. Meestal eten we buiten maar als het koud of donker is klappen we de tafel uit en eten we in de camper.

foto:Andrea Margelli

Een badkamer hebben we niet dus douchen doen we op de camping of in de zee. Regelmatig worden we door lieve Sarden uitgenodigd om bij hun thuis te douchen of te toileteren. Daarnaast stikt het in Italie van de leuke barretjes waar je voor  1 euro een heerlijke cappuccino kunt drinken en van het toilet gebruik kunt maken.

foto:Andrea Margelli

Het feit dat we een baby hebben speelt ook een rol in ons dagelijkse camperleven. Luna was binnen een week gewend aan de camper. Zelfs zo dat ze begint te lachen zodra ze de rode westfalia in de verte ziet. Ze heeft haar eigen stoeltje op de achterbank waar ze met gemak een uur rustig in blijft zitten met haar popje en speentje. S’avonds slaapt ze in haar bedje boven in het dak. Als ze smorgen wakker wordt is het tijd voor het ochtend ritueel: Luna komt bij ons in bed. 

foto:Andrea Margelli

We ontbijten en spelen verstoppertje onder de dekens. Daarna klappen het bed op en pakken de landkaart erbij: op zoek naar onze volgende bestemming.

foto:Andrea Margelli

Tot slot is er natuurlijk de camper zelf. We trekken met onze rode westfalia altijd veel aandacht. Zeker als hij weer eens niet wil starten midden op een dorpsplein.  Maar mensen reageren altijd enthousiast. Che bello camper! Bravi!

Kortom: Leven in een camper betekent voor ons: chaotische vrijheid op 3 vierkante meter.