Een rare kerk

foto:Andrea Margelli

We rijden langs westkust van Sardinie. Het stikt van de toeristische dorpjes die nu, buiten het hoogseizoen, half verlaten zijn.
Zo ook La Muddizza. Een klein stadje dat grenst aan lange zandstranden en zomers dus volstroomt met mensen op zoek naar zon, zee en strand.

Midden in het dorpje staat een rare kerk. Tussen de nieuwbouw huizen valt ze totaal uit de toon. We lopen naar binnen. De kerk wordt ondersteund door enorme houten balken die zijn beschilderd met allerlei vormen en kleuren. Er staat nergens informatie over de geschiedenis van deze plek. Vikingen? Spanjaarden? Een beetje teleurgesteld lopen we weer naar buiten.

foto:Andrea Margelli

Een oude meneer stiefelt rond de kerk. Als ik hem vraag of hij meer weet over de kerk begint hij te stralen. "Ik heb met mijn eigen handen de balken beschilderd en gemonteert!" Niks vikingen, niks Spanjaarden. Het is een kerk gebouwd door de plaatselijke bevolking, in de jaren 50. Hij nodigt ons uit een koffie met hem te drinken in de plaatselijke bar.
Als de meneer hoort dat we uit Nederland komen barst hij bijna in huilen uit: "Ik heb in Nederland gewoond! In de jaren 60!" Hij werkte in de Duitse mijnen en woonde aan de grens in Nederland. Het was hard werken maar hij heeft toch goede herinneringen aan zijn Hollandse tijd.

foto:Andrea Margelli

We worden meegesleept naar zijn huis en zijn familie. Zijn vrouw komt uit de keuken en zijn zoon en dochter worden er ook bij gehaald. "Sono Olandesi!" Ze hebben een stuk of 5 hondjes en een poes. Luna rent non stop achter ze aan. De meneer wil absoluut een foto met mij en Luna. En we moeten beloven dat we de foto naar hem opsturen, hij geeft ons zijn adres.

foto:Andrea Margelli