On the road

We zijn on the road.
Letterlijk.
Na het muziekfestival Isole che parlano in Palau besluiten we de rest van de streek Gallura te gaan verkennen.

Onze manier van reizen is vrij chaotisch. We kijken op de landkaart, praten met de lokale bevolking en rijden dan wild enthousiast naar een nog onbekende plek.
Onderweg kijken we goed om ons heen en slurpen het landschap in ons op.

Juist omdat we geen vaststaand doel hebben staan we open voor onverwachte ontdekkingen.
Zo zag ik, al rijdend door het ruige binnenland van de Gallura, ineens een roze lintje in een struik hangen.
Heel subtiel maar toch aanwezig.
Andrea vertelt dat het in Italie de gewoonte is een lint aan je deur te hangen als er een kindje is geboren. Blauw voor een jongetje en roze voor een meisje.
In dit gebied zijn de huizen zo vespreid en ver van de openbare weg dat de mensen de lintjes aan de dichtsbijzijnde struik hangen inplaats van aan hun deur.

foto: Andrea Margelli

Even verderop zien we een enorme verzameling van kleine houten huisjes. Sardijnse kabouters? Nee, brievenbussen!
Net als de linten worden de brievenbussen aan de openbareweg geplaatst zodat de arme postbode geen tientallen kilometers af hoeft te leggen om bij alle huizen te komen.

foto: Andrea Margelli

Weer een uur later komen we de volgende obstakels tegen: een kudde bergkoeien. Midden op de weg.
Ze zijn totaal niet van plan aan de kant te gaan en kijken ons triomfantelijk aan.
Zelfs het kalfje snuffelt nieuwsgierig aan de camper.
Na een tijdje besluit de opperkoe dat het tijd is verder te hobbelen. Langzaam komen ze in beweging en ook wij kunnen weer verder.

Door al deze interessante onderbrekingen komt het vaak voor dat we s'avonds laat nog onderweg zijn. S'nachts rijden is spannend. Vooral in berggebieden zoals Gallura.
De enige verlichting die we hebben is de volle maan.
Luna valt in slaap.Wie weet wat onze volgende bestemming zal zijn.....

foto: Andrea Margelli

foto: Andrea Margelli