Een kijkje achter de deuren van Orgosolo

In het hart van la Barbagia ligt Orgosolo, een stadje dat in de jaren 60 beroemd werd dankzij de film Banditi a Orgosolo van Vittorio de Seta. Dit jaar nog werd 1 van de bekendste bandieten Graziano Mesina hier opgepakt voor drugshandel. Kortom, Orgosolo heeft geen gebrek aan aandacht.

foto:Andrea Margelli

Maar welke verhalen schuilen er achter deze bandieten-hype? En hoe denken de inwoners over het imago van hun stadje? Wij verbleven er vier dagen en drie nachten. Genoeg om Orgosolo en zijn inwoners te leren kennen. Vooral omdat de deuren letterlijk open stonden, vanwege het culturele evenement Cortas Apertas. Twee dagen lang openen de inwoners van verschillende stadjes in Barbagia hun deuren om te laten zien wat ze produceren op het gebied van eten, drinken en kunst. Dit keer was Orgosolo aan de beurt en wij waren erbij.

foto:Andrea Margelli

foto:Andrea Margelli

Orgosolo wordt omringt door ruige bergen. Ook het dorp zelf geeft een ongepolijste indruk als je aan komt rijden. Bovendien zijn er geen tot weinig toeristen te vinden waardoor je meteen het gevoel krijgt in het echte Sardinie te zijn. Er hangt een opgewonden sfeer, we worden met onze rode camper onthaald door een groep jongeren die ons sterke drank en koekjes aanbieden. Ze hebben allemaal rode t-shirts aan met 84 er op. Ze vertellen dat Cortas Apertas ieder jaar door een andere generatie wordt georganiseerd. Dit jaar in 1984 aan de beurt. Natuurlijk geholpen door de oudere generaties!

foto:Andrea Margelli

We parkeren op het sportterrein onderaan het dorp. De mannen van organisatie bieden ons aan hier ook te camperen, we mogen zelfs gebruik maken van het toilet en de douch van de scheidsrechter. We besluiten meteen het dorp te gaan verkennen. We beklimmen de steile trappen naar het centrum en lopen langs de oude vervallen huizen.

foto:Andrea Margelli

De voorbereidingen zijn in volle gang. De eerste deuren zijn al open en er wordt druk gekookt. De stijl straatjes zijn gevuld met etensgeuren. We zoeken het hoofdstraatje maar verdwalen in het doolhof van smalle steegjes.

foto:Andrea Margelli

Onder aan het dorp zien we een grote rookwolk. Als we bij het pleintje komen zien we waar die rook vandaan komt: er worden zo'n 40 varkens gegrild. Ruige mannen staan bezweet om het vuur en draaien de varkentjes om en om. Porcheddu is een typisch Sardijns gerecht dat vooral in het binnenland veel gegeten wordt. We vragen de mannen naar de banditi. Zuchtend halen ze hun schouders op: 'Non sono signori'. (Het zijn geen heren) De bandieten maken volgens hun geen deel uit van de gemeenschap maar volgen hun eigen weg.

foto:Andrea Margelli

foto:Andrea Margelli

foto:Andrea Margelli

Behalve om zijn porcheddu staat Orgosolo bekend om zijn murales, de kleurrijke muurschilderingen. Vaak met politieke boodschappen of poëtische thema's. Het is dus net alsof je in een openluchtmuseum loopt. 

foto:Andrea Margelli

We komen bij het huis van een jonge herder. Hij maakt kaas van de melk van zijn eigen schapen. We proeven de verschillende kazen. Een van de kazen is extreem pikant, de jonge herder vertelt dat dit een hele bijzondere kaas is: Casu Marzu. In Nederland ook wel bekend als wormenkaas. Een uitgebreid artikel over deze kaas volgt!

foto:Andrea Margelli

Na een dag vol mooie ontmoetingen is het tijd om te gaan slapen. Morgen weer een dag en nog meer Orgosolo!